ตอนกวาดใบไม้ที่ลานวัด รู้สึกมีสมาธิมาก เหมือนได้อยู่กับตัวเองจริงๆ
แค่แวบเดียวที่ได้จดจ่อกับสิ่งที่ทำอยู่ มันก็ดีมากเลยสำหรับเรา
แต่นอกจากใบไม้ที่มองเห็นตรงหน้า เราต้องเงยหน้ามองใบไม้ที่ร่วงหล่นอยู่ถัดไปด้วย
เหมือนชีวิต บางครั้งเราจดจ่อกับบางสิ่งเกินไป ทำให้เห็นแค่มุมแคบๆ
แต่หากหยุดแล้วถอยออกมา เราจะเห็นมุมกว้างและจัดการสิ่งต่างๆ ได้ดีขึ้น
--
บันทึกจากผู้เข้าร่วมกิจกรรม "อาสาทำความสะอาดวัด"