ถึงทางไกลในบ้านเก่า

เพียงถ้อยคำถามไถ่ในบ้านเก่า
กับบางเสี้ยวเรื่องเล่าอันสดใหม่
เป็นร่องรอยร้อยรัดโลกภายใน
ทะลุม่านบางใสของกาลเวลา

มิได้โดดเดี่ยวหรือเปลี่ยวร้าง
อาจเงียบงันอยู่บ้างเป็นดั่งว่า
จักรวาลย่ำพลบสนธยา
ทั้งแดดลมไม่นำพาอะไรเลย

มือไม่ได้สัมผัสเกาะเกี่ยวมั่น
สุ้มเสียงก็ไหวสั่นแต่อาจเผย
ความจริงเป็นมาซึ่งคุ้นเคย
คำล่ำลาเพียงเอ่ยอย่างแผ่วเบา

ปรารถนาดีงามตามภาวะ
หากนั่นมิใช่วาระอันหม่นเศร้า
โอบกอดด้วยใจไว้แนบเนา
ส่งเดินทางกลับวัยเยาว์อีกสักครั้ง

ประเพณีพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์
นิรมิตปรากฏการณ์ส่องแสงหวัง
เป็นช่วงขณะอันทรงพลัง
ทุกข์ย่อมไม่อาจบดบังหนทางไป

เพียงถ้อยคำถามไถ่ในบ้านเก่า
เปลี่ยนแปลงเรื่องเล่าอันสดใหม่
ถากถางทางอาณาจักรภายใน
ปลดอ้างว้างสั่นไหวด้วยไมตรี