ความสุขอันเกิดจากความสงบใจนั้น แม้จะสัมผัสได้ท่ามกลางธรรมชาติอันเงียบสงัด
แต่ก็ไม่จำเป็นว่าเราต้องหลีกลี้หนีหน้าจากผู้คน จึงจะพบกับความสุขดังกล่าวได้
ความสงบที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ใจ หาได้อยู่ที่สิ่งแวดล้อมไม่
อยู่ที่บ้านเราก็สามารถสัมผัสกับความสงบใจได้ หากรู้จักทำสมาธิภาวนา
ด้วยการปล่อยวางความนึกคิดต่างๆ ไว้ชั่วคราว แล้วน้อมใจมาอยู่กับลมหายใจ หรืออิริยาบถต่างๆ ไม่ว่ากายอยู่ไหน ก็ให้ใจอยู่นั่น
เมื่อรู้ว่าจิตเผลอไปคิด ก็ให้รู้ตัว
จิตก็จะกลับมาอยู่ที่ลมหายใจ หรืออิริยาบถที่ทำอยู่ในขณะนั้น
หากทำได้คล่องแคล่ว มีสติตื่นรู้ได้รวดเร็ว
ก็สามารถรักษาใจให้สงบได้แม้อยู่ท่ามกลางเสียงอึกทึก
ถึงจะมีอะไรมากระทบ เช่น คำตำหนิติเตียน ก็สามารถปล่อยวางได้เร็ว
ไม่เก็บมาครุ่นคิดจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ หรือเอามาทำร้ายตนเองจนกลัดกลุ้ม
- พระไพศาล วิสาโล
( จากหนังสือ "สุขแท้กลางใจเรา" จัดทำโดย เครือข่ายพุทธิกา )
