ก่อนหน้านี้เคยสงสัยว่า คนที่ทำงานสังคมสงเคราะห์เขาได้อะไร
จิตอาสาต่างๆ ไม่ได้เงินแล้วทำทำไม เหนื่อยด้วย เสียเงินด้วย
แล้วเขามีอะไรเป็นแรงจูงใจ
กระทั่งวันหนึ่งได้มีโอกาสร่วมกิจกรรมกับทางมหาวิทยาลัย โดยนำสิ่งของไปช่วยเด็กด้อยโอกาส
เกิดความคิดว่าก็ดีเหมือนกัน เพราะของเล่นของใช้บางอย่างไม่ได้ใช้แล้ว ดีกว่าทิ้งไป
ไม่ได้รู้สึกอะไรมากไปกว่านั้น
แต่พอได้นำของไปให้เด็กๆ กับมือ มันทำให้ความคิดของฉันเปลี่ยนไป
สีหน้าดีใจของเด็กๆ เหมือนมาเติมพลังในหัวใจที่มันชาร์จไม่เคยเต็ม
ทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และคำขอบคุณ ทำให้ฉันเข้าใจความเป็นจิตอาสาว่า สิ่งที่เขาทำนั้น เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะได้อะไร
คิดแต่เพียงว่าผู้รับจะได้อะไร
รวมถึงการมาทำกิจกรรมวันนี้เช่นกัน
--
บันทึกจากผู้เข้าร่วมกิจกรรม "ฉลาดทำบุญออกพรรษา : จุลินทรีย์ ช่วยน้ำเสีย"
25 ตุลาคม 2558 วัดบรมนิวาส
