เมื่อได้นั่งทำงานนิ่งๆ คนเดียว ก็เกิดความรู้สึกหลายอย่างเข้ามา
ทั้งเรื่องราวที่ทำให้เครียดก่อนหน้านี้ เป็นเรื่องที่นึกถึงแล้วจะร้องไห้
บางทีก็โยงเอาปัญหาอื่นเข้ามา ด้วยการนึกไปถึงอนาคต
แม้แต่งานที่เรากำลังทำ บางทีก็คาดหวังมากไป อยากให้ออกมาสมบูรณ์ที่สุด จนเกิดความเครียดโดยไม่รู้ตัว
ทำให้รู้ว่าจิตคนเราไม่อยู่นิ่งเลย ได้เรียนรู้ถึงการเคลื่อนไหวของจิต และพยายามทำให้มันสงบ
โดยคิดว่าปัญหามีเกิดและมีดับ วางทุกอย่างลงไว้แล้วทำปัจจุบันให้ดีที่สุด จนถึงจุดหนึ่งจิตก็สงบ
ตอนนี้ได้เรียนรู้แล้วว่า การอยู่กับปัจจุบันและทำมันให้ดีที่สุด เป็นสิ่งที่ดีที่สุด
--
บันทึกจากผู้เข้าร่วมกิจกรรม "ฉลาดทำบุญกับสวนโมกข์ : ถุงชายผ้าเหลืองเติมใจผู้ป่วย"
วันที่ 11 ตุลาคม 2558 ณ สวนโมกข์กรุงเทพ
